چه سخت است وصف کسی
که معناگر عشق است! مصداق آدمیت!
همان کسی که می شنود حرفایی که قلبش را می سوزاند
و می بیند دردهایی که امانش را می برد.
ولی خود را به نشنیدن میزند
، به ندیدن تا پنهان کند زخمهایی را که به
خاطر مهربانیش بر جای مانده
و پنهان کند، دردهایی را که به خاطر شاد کردن دلی
، در سینه اش پنهان مانده!